Sterydowo.com

Oxymetholone czyli Anapolon to klasyczny anaboliczno-androgenny preparat będący w powszechnym użyciu w klubach jak i w klinikach. W odróżnieniu od trenbolonu czy boldenonu jest zupełnie oficjalnie w obrocie od kilkudziesięciu lat, został opisany po raz pierwszy w 1959 roku [1]. Jest używany do leczenia anemii, ponieważ zwiększa ilość czerwonych krwinek. Anapolon uchodzi za jeden z najsilniejszych środków w obrocie. Jego siła niestety może zawodzić przez preparaty z czarnego rynku, nie zawierające właściwej dawki substancji aktywnej.

Oxymetholone to jeden z niewielu preparatów, który mimo, iż jest pochodną DHT nie należy do SAA tzw. jakościowych. Tymczasem oxymetholone to turbo-metanabol – czyli dużo masy, kiepskiej jakości, ogromna ilość wody w ciele. Ceną za to może być ginekomastia oraz rosnące otłuszczenie. Co ciekawe, jako pochodna DHT oxymetholone NIE aromatyzuje. Zaczęto doszukiwać się nawet jego właściwości w oddziaływaniu na progesteron, ale badania tego nie potwierdziły [1]. Zapewne oxymetholone musi w jakiś sposób aktywować receptory estrogenowe i tu się kryje tajemnica. W przypadku methandriolu (który jest drugim wyjątkiem od reguły) – tajemnica tkwi w związku, który powstaje z niego czyli metylowany testosteron. Z kolei methyldihydroboldenone, lepiej znany jako M1T, wykazuje aktywność progesteronową.

Anapolon to jedyny preparat, którego dawkowanie i cykle lecznicze mogą być prowadzone w większych dawkach niż dopingowe. W dopingu z reguły nie przekracza się 150-200 mg dziennie, a w medycynie sugerowane dawkowanie to 1-5 mg na kilogram masy ciała. Mało tego, określono minimalną długość terapii na 3-6 miesięcy. Osobom, które znają ten preparat podobne sugestie powinny zjeżyć włosy. 500 mg to zabójcza dawka anapolonu.